8 miesiąc :D

Dziś oficjalnie zaczyna się mój ósmy miesiąc ciąży. Dokładnie za dwa miesiące powinnam zostać mamą :D.
Nie mogę się wprost doczekać, kiedy zobaczę moją małą Lenkę. Co prawda boję się małych dzieci i nigdy nawet nie trzymałam dziecka na rękach, jednak mam nadzieję, że strach przejdzie sam w momencie kiedy położna położy mi ją na brzuszku zaraz po porodzie.
Boję się bardziej jak to dalej będzie. Cały czas czekamy na wiadomość odnośnie mieszkania z miasta. Śpieszy im się tak, że mnie aż skręca. Jeśli sprawa się nie ruszy, będę musiała zostać w naszym aktualnym mieszkaniu i jakoś to wszystko zorganizować. Po pierwsze będę musiała się pozbyć naszego współlokatora. nie ukrywam, że już nie mogę się doczekać tego momentu. W naszym jednym pokoju będziemy musieli upchać łóżeczko, przewijak i huśtaweczkę, nie mówiąc o jakieś komodzie dla Lenki. Tak więc nie będzie miejsca dla współlokatora. A ja wreszcie uzyskam trochę prywatności..
Na dniach powinnam zacząć się starać o pieniążki na wyprawkę od państwa. Nie czuję się jednak na siłach. I zdrowotnie i językowo. Nawet nie możecie sobie wyobrazić jaki to stres iść do urzędu, dwoić się i troić, żeby Cię tam zrozumieli. A jak już Cię zrozumieją, to trzeba zrozumieć jeszcze ich, a dla mnie to jest na prawdę stresujące...
Mam możliwość poproszenia pewnej kobiety, która zna się na rzeczy, żeby mi pomogła załatwić wszystkie urzędowe sprawy. Bierze za to najprawdopodobniej około 10 euro za godzinę. Niby nie dużo, ale na kasie to my ostatnio nie śpimy, a wydatki nas czekają masakryczne. No a poza tym jeśli się sama zbiorę i sama załatwię to co mam do załatwienia, będę z tego baaaarrrrrdzooo dumna.
Swoimi wywodami sama siebie uświadamiam, że im więcej siedzę sama w domu, tym więcej myślę, a im więcej myślę, tym więcej mam stresu... Więc chyba najlepiej będzie jeśli wezmę się za coś konstruktywnego. Nie ma co tyle rozmyślać i się martwić, bo szybciej osiwieję..
Życzę więc miłego poniedziałku :)